1. Robert Maciejuk, Bez tytułu, 2004–2005, 45 x 40 cm, olej, tektura, deska
„Maciejuk maluje bajkowe pejzaże i martwe natury we wnętrzach na podstawie pocztówek przedstawiających sceny z filmowych przygód Uszatka i Colargola, fotosów, a także własnej dokumentacji kadrów z filmów. Scenerie odtworzone przez artystę na obrazach pozbawione są lalkowych bohaterów, widzimy na nich puste, zupełnie wyludnione widoczki bez narracji. Miły i bezpieczny świat telewizyjnych bajek wygląda na płótnach Maciejuka zupełnie inaczej — zniknęła z niego cała przytulność i sielankowy nastrój, a w to miejsce wkradł się dziwny niepokój i nostalgia. Generuje je uczucie pustki po nieobecnych bohaterach bajek, pewna wyczuwalna ułomność, niemoc, coś nie do końca spełnione, sformułowane”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz